Elke medaille heeft ook een achterkant
Op 28 februari j.l. was er in Vlissingen een bijeenkomst georganiseerd door de FNV met als onderwerp “Heb je weinig geld in Vlissingen? Dan laat het stadsbestuur je in de kou staan.
Wat een slecht georganiseerde bijeenkomst. Alleen maar geluid wat de FNV wilde laten horen. Je mag toch van een professionele organisatie als de FNV verwachten dat iedereen zijn verhaal zou kunnen doen, beide kanten van het verhaal wel te verstaan. De PZC-verslaggever geeft het in de kop van zijn artikel goed weer “Weinig ruimte voor tegengeluid”. Mislukt om een realistisch beeld van de werkelijkheid te projecteren.
Wat vooral opvalt is toch wel het tekort aan kennis bij de vicevoorzitter van de FNV mevrouw Jong in dit dossier. Raadslid de Zwarte was duidelijk over de verdeling van de financiële koek. Volgens mevrouw Jong politieke keuzes, die zouden dan via de Voorjaarsnota door middel van moties in de komende raadsvergadering aan de orde komen.
Mevrouw de Jong heeft duidelijk geen kennis van het artikel 12 traject. Vlissingen is hard aan het bezuinigen om de financiën weer op orde te krijgen, dat klopt, maar niet ten kosten van of over de rug van de minima. Daar slaat mevrouw de Jong de plank behoorlijk mis.
Natuurlijk moet je er als gemeente zijn voor je inwoners, maar ben je het niet eens met een besluit van de gemeente, ga dan in gesprek of maak desnoods bezwaar. De weg die de FNV nu kiest is die van polarisatie, het opzetten van inwoners tegen de gemeente(n). Dat is in een tijdsgewricht waarin je het juist samen moet doen echt een wijze van actievoeren die niet meer past in deze tijd. Daarmee had deze bijeenkomst meer het karakter van een ledenwerfactie en dat kan natuurlijk echt niet
FNV vicevoorzitter Jong stak ook een zogenaamde helpende hand toe om samen op te trekken naar Den Haag. Om meer financiële middelen voor de gemeente Vlissingen bij elkaar te lobbyen. Of dat nog geloofwaardig is na de eenzijdige avond waarbij de FNV de bokshandschoenen deelde is vol twijfel.