Na jaren in het onderwijs te hebben gewerkt en tegenwoordig in de zorg is mij opgevallen dat eenzaamheid een van de grootste problemen van onze generatie is. Als we het over eenzaamheid hebben, denken we direct aan oude mensen. Dit probleem heeft echter niet alleen betrekking op hen. Ook steeds meer jonge mensen voelen zich eenzaam. De vraag is hoe het mogelijk is dat mensen zich eenzaam kunnen voelen. Onze moderne wereld biedt tegenwoordig zo veel activiteiten en uitdagingen.
Op sommige middelbare en hoge scholen worden projecten gestart die sociale contacten met ouderen stimuleert. Een student wordt gekoppeld aan een oudere in de buurt. Het doel van deze projecten is om samen met de oudere generatie een gemeenschappelijke interesse te vinden en elkaar beter te leren kennen. Zo ontwikkelen jongeren op deze manier nieuwe vaardigheden zoals ondersteuning bieden en begeleiden. Door kleine uitstapjes te organiseren of gewoon een bakje koffie te drinken leren ze elkaar beter begrijpen en naar elkaar te luisteren.
Eenzaamheid is een complex probleem en kan alleen door ons zelf verholpen worden. Het wordt de hoogste tijd om in onze stad en de dorpen rond te kijken of we hier oplossingen voor kunnen vinden. Met kleine voorzieningen kunnen we mogelijk veel ouderen en jongeren helpen, want vroeger of later zijn we misschien zelf aan de beurt.